91 De fles

Jan Boezeroen
De fles speelde een grote rol
In heel mijn droef bestaan
Omdat ik nooit geen liefde kreeg
Ben ’k aan de fles gegaan
Jij trouwe vriend, jij schonk sindsdien
Mij menig levensles
Ik heb gelachen en geweend
Bij jou, m’n trouwe fles

Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!

En als ik afgemonsterd was
Dan was m’n eerste gang
Het meisje waar ik veel van hield
M’n hele leven lang
En als een ander naar haar keek
Dan flikkerde mijn mes
Dan werd ik om m’n neus wat bleek
En greep weer naar de fles

Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!

Parlando:
En mocht ik ’s nachts op de oceaan
Wanneer de stormwind brult
Bezopen op de voorplecht staan
De fles noch halfgevuld
En seint dan onze marconist
Het noodsein S.O.S.
Dan gaat m’n laatste groet aan wal
Gestoken hik in een fles

Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken:
Hij kon niet meer op zijn benen staan!
© 1970 Tekst: E. Paoli; bewerking: Jean Kraft Muziek: De Koning