67 Marina

Rocco Granata, Bueno de Mesquita, Max van Praag
In Spanje in het zonnige Sevilla
Daar woont een lieve schat ze heet Marina
Ze danst in het café ‘la Cucaracha’
’t Is daarom ’s avonds altijd even vol
Je vindt er praktisch iedere torero
Die zwaaien dan geestdriftig hun sombrero
En roepen luid: Maria yo te quiero
Zo maakt zij iedereen het hoofd op hol

Marina, Marina, Marina
Kom dans nog een keertje voor mij
Marina, Marina, Marina
Dan maak je m’n hartje zo blij
Als ik jou zie draaien met je rokken zwaaien
Dan sta ik in lichterlaaie dat doet m’n temperament
Wil je met me trouwen ik laat een villa bouwen
Het zal je nooit berouwen wanneer je bij me bent

De centjes bleven steeds maar binnenstromen
Want elke Don José bleef daar graag komen
Voor hen was zij het meisje uit hun dromen
Maar toch ging zij met geen van allen mee
Tenslotte dorst ’t een van hen te wagen
Marina om haar handje te gaan vragen
Haar antwoord maakte hem totaal verslagen
Ze zei: Ik trouw met de baas van het café

Marina, Marina, Marina
Kom dans nog een keertje voor mij
Marina, Marina, Marina
Dan maak je m’n hartje zo blij
Als ik jou zie draaien met je rokken zwaaien
Dan sta ik in lichterlaaie dat doet m’n temperament
Wil je met me trouwen ik laat een villa bouwen
Het zal je nooit berouwen wanneer je bij me bent
Wanneer je bij me bent
Wanneer je bij me bent
© 1959 Tekst en muziek: Rocco Granata. Nederlandse tekst: Johnny Hoes