156 Bij ons in de Jordaan

In Amsterdam heb ik mijn hart verloren
Als ouwe toffe jongen, zo recht uit de Jordaan
Daar ben ik in een keldertje geboren
En ga daar heel m’n leven, beslist niet meer vandaan


We houwen allemaal van een verzetje,
Dan moet je ons zien hossen, de beentjes van de vloer
De man van Drees die zegt: Kom op, wat let je
En pakt dan met een schuiver z’n ouwe toereloer


We voelen ons verbonden met elkander
Want zit j’ in de zorgen of in de ratsmodee
Dan helpt de een zoveel ie kan d’n ander
Zo zijn de Jordanezen, ze leven met je mee