Als de dag van toen hou ik van jou
Misschien oprechter en bewuster trouw
Want toch steeds weer is een dag zonder haar
Een verloren dag, met stil verlangen naar
Weer een dag als toen, waarop ze zei:
Jij bent m’n leven, sta aan mijn zij
En wat, wat er ook gebeuren mag
Ik hou nog meer van jou als toen, die dag
Ik weet nog goed hoe alles eens begon
Hoe vol geheimen was de weg die voor ons lag
Een weg waarvan je soms de rand niet zag
Maar wat er ook gebeurde aan ’t einde scheen de zon
Ik tel de dagen die sindsdien verstreken
Al lang niet meer op de vingers van een hand
Maar ook de tijd kan niets meer van jouw beeld verbleken
Al is de weg ook nog zo lang naar ons land
Als de dag van toen hou ik van jou
Misschien oprechter en bewuster trouw
Want toch steeds weer is een dag zonder haar
Een verloren dag, met stil verlangen naar
Weer een dag als toen, waarop ze zei:
Jij bent m’n leven, sta aan mijn zij
En wat, wat er ook gebeuren mag
Ik hou nog meer van jou als toen, die dag
Verdriet en geluk zijn aan elke tijd verbonden
Die in sneltreinvaart en sneller langs ons suist
Nog steeds helen de tijden alle wonden
Al denk ik vaak aan de dag dat ik leefde in jouw huis
Neen, geen enkel uur is er dat ik berouw
Al geldt voor mij als troost slechts een herinnering
Nog meer dan gisteren wacht ik nu op jou
Maar minder nog dan morgen als de dag begint
Als de dag van toen hou ik van jou
Misschien oprechter en bewuster trouw
Want toch steeds weer is een dag zonder haar
Een verloren dag, met stil verlangen naar
Weer een dag als toen, waarop ze zei:
Jij bent m’n leven, sta aan mijn zij
En wat, wat er ook gebeuren mag
Ik hou nog meer van jou als toen, die dag