Zij dronk ranja met een rietje
Mijn Sophietje
Op een Amsterdams terras
Zij was Hollands als ’t gras
Als de molens aan een plas
Ik wist niet wat ik moest zeggen
Uit moest leggen
Iets wat Cupido wel weet
Dat ze mij meteen iets deed
Meteen iets deed
Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn
In Helsinki, in Londen en Berlijn
Waar ik op de wijde wereld kwam
Zij mochten er wel zijn
Maar de mooiste van de mooiste is Sophie
In de liefde is ze zeker een genie
Want een meisje als Sophietje
Is een lente symphonie
In haar stem hoor ik een liedje
Melodietje
’t Is een liedje met een lach
Dat ik hoor sinds ik haar zag
Sinds ik haar zag
Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn
In Helsinki, in Londen en Berlijn
Waar ik op de wijde wereld kwam
Zij mochten er wel zijn
Maar de mooiste van de mooiste is Sophie
In de liefde is ze zeker een genie
Want een meisje als Sophietje
Is een lente symfonie
Zij dronk ranja met een rietje
Mijn Sophietje
Op een Amsterdams terras
Toen wist ik dat mijn Sophie de liefste was